Afscheid nemen van een dierbare is misschien wel het moeilijkste aspect van het leven. Praten over een naderend afscheid is vaak moeilijk. Het is fijn om samen stil te staan bij het (naderende) afscheid. 

Het laatste moment – de laatste reis – verdient het om vastgelegd te worden.

Een afscheidsreportage is vaak niet het eerste waar je aan denkt bij het regelen van een afscheid. Maar het is wel het enige tastbare bewijs dat overblijft na deze dag. Herinneringen vervagen maar foto’s houden de herinnering levend.

Het afscheid is emotioneel, onwerkelijk, vreemd, oneerlijk maar ook mooi en indrukwekkend. De laatste momenten samen met elkaar zijn intiem en persoonlijk maar beleef je vaak niet bewust. De emoties hebben de overhand en je beleefd deze dagen in een roes. De dagen rondom het afscheid staan in het teken van loslaten van diegene die je zo graag nog vast wilt houden. Een foto zegt vaak meer dan woorden. De emotie en liefde zijn gevangen in het moment. Momenten waar de liefde van afstraalt.

Wanneer je er aan toe bent, beleef je de dagen opnieuw, proeft de sfeer en de liefde die deze dagen uitstraalden. Een afscheidsreportage is een tastbaar herinnering waarin je vele details zult ontdekken die je zelf totaal ontgaan zijn. Foto’s bieden troost op moeilijke momenten. Zo helpen ze bijvoorbeeld kinderen die nog te jong waren om het afscheid bewust mee te maken of die met vragen zitten. Een puur en herkenbaar portret van de laatste momenten samen biedt troost bij het rouwproces.